“
Sana bir damla gözyaşı getirdim
vedaya açılmış bir mektup gibi
durdu avuçlarımda bunca yıl
sana bir damla gözyaşı getirdim
yüzüme sisli sabahlardan bulaşmış
o hiçbir zaman söylenmemiş şarkımı
Gelir ve sarhoş adımlarla giderdi
yoksun kalmanın yanlış hecesi
dağıtılmış bir albüm sessizliğiyle
sokulup cümlenin kimyasına
ev hâliyle ölecektim, yeniden
kuracaktım anlama dönmüş bir
harabeyi, kentin köksüz suretinden sanki
hayatın içinde bir başka yer
kurtul söylenmenin şöleninden ey söz
beni avutacak akşam kalmadı
kalmadı beni yaşayacak bir dünya
…