“Bir taraftan Biricik
sözcüğünden mutlak bir şey anladığı şüphesini vurguluyor ama
bu sadece bir şüphedir, çünkü hemen ardından Fichte bağlamında
Biricik’in geçici olduğunu da ekliyor ve sonuç olarak problemin
Stirner’den değil, dilden kaynaklandığını açık açık söylüyor. Mauthner’in
problemi Stirner değil, dilin kendisidir problem olan. Ve Stirner,
dili, anadilini altüst edip Biricik’i resmetti. “Biricik ve Mülkiyeti”
bu kontekstte dil eleştirisinin özetidir.”
